Θέλω το πρωί που ξυπνώ να μην αντικρίζω τη σημαία-μίασμα του κατακτητή στην ράχη του γερο-Πενταδάκτυλου και δίπλα να μου υπενθυμίζουν πόσο περήφανοι είναι που καταπατούν την πατρίδα μου.
Θέλω το σούρουπο να κάθομαι στο λιμάνι της Κερύνειας και να αναπνέω το φρέσκο βοριαδάκι που θα ανεμίζει νωχελικά τη σημαία του Έθνους μου, υψωμένη στο κάστρο της.
Θέλω να κτίσω μια καλύβα στους πρόποδες του Αγίου Επικτήτου, εκεί που ο μακαρίτης ο πατέρας μου έκανε τα πρώτα του βήματα και να αγναντεύω τα πρωινά, πίνοντας τον καφέ μου, το γαλάζιο πέλαγος.
Θέλω να πάω ξανά στον Απόστολο Ανδρέα και να κοιμηθώ όπως μικρό παιδί με την οικογένειά μου, στρωματσάδα, στη βεράντα του μοναστηριού.
Θέλω να διώξουμε όλους τους κουβαλητούς της Ανατολής που σαν ξένο σώμα μπηγμένο στο κορμί μου, φλεγμαίνει τα σωθικά μου και μου γεμίζει το κορμί με πύο.
Θέλω να ξαναμπώ στην εκκλησιά του Χρυσοσώτηρου στην Ακανθού και ν’ ανάψω ένα κερί όπως παλιά με την ομάδα μου του 71ου Συστήματος Προσκόπων Καϊμακλίου.
Θέλω να γεμίσουν ξανά τα στενά του Καραβά, της Λαπήθου, του Λευκόνοικου, του Τρικώμου, της Μόρφου από φωνές και γέλια ελληνικά. Και τις Κυριακές το πρωί οι ήχοι των καμπάνων να τους καλούν για την Κυριακάτικη λειτουργία.
Θέλω το Σύνταγμα της πατρίδας μου να μην έχει ελλείμματα Δημοκρατίας. Κι ο πιο άξιος από την πλειοψηφία των νομίμων κατοίκων του νησιού μου να είναι και ο πρόεδρός μου.
Θέλω η άμυνα και ασφάλεια του νησιού μου να βρίσκεται σε ελληνικά χέρια.
Αυτή τη λύση θέλω και όπως σας βολεύει ονομάστε την.
Θέλω το σούρουπο να κάθομαι στο λιμάνι της Κερύνειας και να αναπνέω το φρέσκο βοριαδάκι που θα ανεμίζει νωχελικά τη σημαία του Έθνους μου, υψωμένη στο κάστρο της.
Θέλω να κτίσω μια καλύβα στους πρόποδες του Αγίου Επικτήτου, εκεί που ο μακαρίτης ο πατέρας μου έκανε τα πρώτα του βήματα και να αγναντεύω τα πρωινά, πίνοντας τον καφέ μου, το γαλάζιο πέλαγος.
Θέλω να πάω ξανά στον Απόστολο Ανδρέα και να κοιμηθώ όπως μικρό παιδί με την οικογένειά μου, στρωματσάδα, στη βεράντα του μοναστηριού.
Θέλω να διώξουμε όλους τους κουβαλητούς της Ανατολής που σαν ξένο σώμα μπηγμένο στο κορμί μου, φλεγμαίνει τα σωθικά μου και μου γεμίζει το κορμί με πύο.
Θέλω να ξαναμπώ στην εκκλησιά του Χρυσοσώτηρου στην Ακανθού και ν’ ανάψω ένα κερί όπως παλιά με την ομάδα μου του 71ου Συστήματος Προσκόπων Καϊμακλίου.
Θέλω να γεμίσουν ξανά τα στενά του Καραβά, της Λαπήθου, του Λευκόνοικου, του Τρικώμου, της Μόρφου από φωνές και γέλια ελληνικά. Και τις Κυριακές το πρωί οι ήχοι των καμπάνων να τους καλούν για την Κυριακάτικη λειτουργία.
Θέλω το Σύνταγμα της πατρίδας μου να μην έχει ελλείμματα Δημοκρατίας. Κι ο πιο άξιος από την πλειοψηφία των νομίμων κατοίκων του νησιού μου να είναι και ο πρόεδρός μου.
Θέλω η άμυνα και ασφάλεια του νησιού μου να βρίσκεται σε ελληνικά χέρια.
Αυτή τη λύση θέλω και όπως σας βολεύει ονομάστε την.
πηγη elamcy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου