Περί ορέξεως...

Ας υποθέσουμε πως πιαστήκαμε μαλάκες για άλλη μια φορά στην ιστορία αυτής της χώρας.
Ο νεοέλληνας ως κουτοπόνηρος που είναι ψήφισε τον γιωργάκη και εδιωξέ τον κωστάκη, γιατί προεκλογικά ο ένας έλεγε πιο όμορφες μαλακίες από τον άλλο.
Συνηθισμένο το σκηνικό. Νομίζω πως σε όλο τον πλανήτη κάπως έτσι λειτουργεί το
πολιτικό παρασκήνιο. Έχουμε και λέμε λοιπόν. Συντριπτική διαφορά στις κάλπες, γιατί
δεν αρνήθηκε ποτέ κανείς πως σε αυτή τη χώρα είμαστε πρόβατα. Αντί να τους μαυρίσουνε
και τους δύο, πέσανε οι αγαπητοί ψηφοφόροι ξανά στη ΛΟΥΜΠΑ και βγάλανε τον πιο άχρηστο που ήταν εφικτό. Τον άνθρωπο που ευχαρίστησε τους αμερικάνους. Είναι να γελάς.
Πως γίνεται τώρα, η χώρα που στις αντιπολεμικές συγκεντρώσεις υπέρ του Ιράκ κατέβαζε τόσες χιλιάδες κόσμο να έχει ψηφοφόρους που βγάζουν κυβέρνηση φιλοαμερικάνικη, δεν το ξέρω.
Είναι μάλλον οι ίδιοι ψηφοφόροι που λειτουργούν και στο σπίτι τους έτσι.
Ξέρουν ότι κάποιος τους πηδάει τη γυναίκα, αλλά δεν έχουν πυγμή να την χωρίσουν
και να τον κάνουν μαύρο στο ξύλο.
Παράνοιας συνέχεια λοιπόν και φτάνουμε στο πανυγήράκι που λέγεται εορτασμός πολυτεχνείου. Παραμονές, όπως σε κάθε πανυγήρι, έχουν στηθεί τα τραπεζάκια των κομμάτων, με ξεκάθαρες πλέον προθέσεις ψηφοθηρίας (πάντα σε αγωνιστικά πλαίσια), έχουν γίνει οι απαραίτητοι τσαμπουκάδες για το ποιός ήταν εκεί και ποιος δεν ήταν.
Έχουν βγεί οι απαραίτητες τυπικές ανακοινώσεις στα μέσα μαζικής εξημέρωσης και συνεχίζουμε. (με τη μερίδα του λέωντος να την παίρνει το Κ.Κ.Ε. που με ανακοίνωση μέσω της τότε φυλλάδας που το εκπροσωπούσε-πανσπουδαστικη- έλεγε πως δεν είναι καιρός για επαναστάσεις, αλλά αφού πούλησε μάλλον ήταν). Γίνεται και το δελτίο ειδήσεων, που αν δεν έχει φύγει κανένα γιαούρτι ή κανένα αυγό σε κανέναν χοντρό πολιτικό δεν υπάρχει λόγος να αναφέρουμε κάτι άλλο και έρχεται αισίως η ώρα της πορείας. Εδώ, φίλοι μου, είναι το γλέντι. Δεν ξέρω αν παρατηρήσατε τίποτα φέτος στις ειδήσεις ή σε κάποιο κανάλι. Όχι; Περίεργο...
Θυμάστε στις 6 Δεκέμβρη στην πορεία για τη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τίποτα; Όχι; Σατανική σύμπτωση...
Γενικά φέτος όποτε έγινε η Αθήνα ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ τα κανάλια απουσίαζαν.
Και φυσικά όχι γιατί τους έπιασε ο πόνος για τα ψεύδη που τόσα χρόνια πουλάνε.
Αλλά γιατί αυτή είναι η γραμμή.
Αυτές τις ημέρες έγιναν δεκάδες συλλήψεις και τραμπουκισμοί που δεν αναφέρθηκαν πουθενά. Αλλά ίσως να είμαι εγώ καχύποπτος. Και συγνώμη αν είμαι.
Φτάνει η ευλογημένη μέρα που θα ψηφιστεί η είσοδος μας στο ΔΝΤ και έχει προγραμματιστεί πορεία (βεβαίως βεβαίως).
Πανελλαδική απεργία και η Αθήνα ζει στιγμές που είχε δεκαετίες να ζήσει.
Τόσο κόσμο να διαδηλώνει είχε να δει από εποχές μεταπολίτευσης.
Οι δημοσιοκάφροι με απόφαση ΕΣΗΕΑ (βλεπε Σόμπολος-Πρετεντέρης-Τρέμη) έχει απεργία.
Το πρώτο ντου έχει στόχο τη βουλή, που πιστεύω πολλοί από εσάς σκεφτήκανε "μακάρι να μπούνε μέσα να τους λυσσάξουνε στο ξύλο". Ποιους να λυσσάξουνε στο ξύλο; Αυτούς που ψήφισες; Τέλος πάντων... έλληνας είσαι δεν σε παρεξηγεί κανείς.
Λίγη ώρα μετά αρχίζουν να καίγονται οι τράπεζες μια μια. Όποιοι παρακολουθούσαν τα γεγονότα μέσω διαδυκτίου και είχαν μια στοιχειώδη ενημέρωση από πολίτες και από ξένα Μ.Μ.Ε. πιστεύω πως γουστάρανε κιόλας. Και κάπου εκεί γίνεται η μαλακία.
Γιατί περί μαλακίας πρόκειται. Και αυτών που το κάνανε, και αυτών που το επιτρέψανε
και αν θέλετε στο φινάλε και αυτών που ήταν εκεί. Όπως και να έχει μιλάμε για μια τραγωδία χωρίς προηγούμενο.
Αλλά τραγωδία ήταν για τους συγγενείς των θυμάτων. Για τον κάθε ένα από εμάς ήταν σοκ. Για το δημοσιογραφικό συνάφι ήταν ευκαιρία.
Η απεργία της ΕΣΗΕΑ σπάει στην μυρωδιά αίματος( για την ενημέρωση του πολίτη πάντα)
2 ημέρες δεν αναφέρεται σε ΚΑΝΕΝΑ κανάλι η πορεία και ο κόσμος κάθε ηλικίας που
κατέβηκε να φωνάξει για τον μισθό που του κλέβουνε. Για το μέλλον που ΔΕΝ έχουμε.
Η πορεία ξεχνιέται, το ΔΝΤ ήρθε, τα κανάλια τώρα ασχολούνται με άλλο θέμα που έχει αίμα και παρακαλάνε πως και πως για ένα νέο Γρηγορόπουλο, μια νέα Μαρφίν, έστω ένα αεροπορικό δυστύχημα ρε αδερφέ! Είναι και δύσκολοι καιροί... αν δεν πουλήσουμε αίμα,
πως θα αγοράσουν τα...τσακάλια;
Περί ορέξεως...αιματόπιτα.